Dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami i wadami układu sercowo-naczyniowego (serca, aorty i mniejszych naczyń krwionośnych), ich rozpoznawaniem i leczeniem.

Dział diagnostyki i informatyki medycznej zajmujący się tworzeniem obrazów zmian fizjologicznych oraz patologicznych zachodzących w ciele ludzkim za pomocą różnego rodzaju oddziaływań fizycznych.

Badanie czynnościowe układu oddechowego, podczas którego mierzy się objętości i pojemności płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego. Badanie wykonuje się przy pomocy urządzenia zwanego spirometrem.

Dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych oraz dróg żółciowych.

Dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego.

To powiązane ze sobą dziedziny medycyny, których zadaniem jest diagnozowanie i leczenie schorzeń związanych z układem ruchu, a więc kości, stawów i mięśni. Ortopedzi zajmują się wadami postawy – zarówno profilaktyką, jak i ich poprawianiem – oraz terapią wad rozwojowych narządu ruchu, pracują z dziećmi i dorosłymi. Osobną profesją pozostaje chirurgia ortopedyczna. Natomiast traumatolodzy specjalizują się w urazach narządu ruchu – ich zadaniem jest rozpoznawanie i leczenie złamań, skręceń, zwichnięć i wszelkich kontuzji tkanek miękkich (skóra, mięśnie, ścięgna, więzadła).

Dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką i leczeniem chorób dzieci w okresie prenatalnym i noworodkowym.

Dział medycyny zajmujący się leczeniem chorób narządów wewnętrznych, diagnostyką, profilaktyką oraz ogólną kontrolą stanu zdrowia. Potocznie nazywany interną. Interna zaliczana jest również do najstarszych nauk, która traktuje człowieka holistycznie.

Dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem operacyjnym. Jest nauką nadrzędną i zawiera wiele podspecjalności. Sama nazwa chirurgia identyfikowana jest z dziedziną o nazwie chirurgia ogólna.

Jest szczególnie wskazana tym kobietom, u których występuje nietrzymanie moczu spoczynkowe oraz wysiłkowe, patologiczna suchość pochwy bądź jej luźność, przerost warg sromowych mniejszych oraz zrosty i blizny powstałe po nacięciu krocza.

Gałąź chirurgii zajmująca się budową, fizjologią i schorzeniami układu moczowo-płciowego u mężczyzn oraz układu moczowego u kobiet.

Dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób obwodowego układu nerwowego i ośrodkowego układu nerwowego. Neurologia zajmuje się głównie schorzeniami, których podłożem jest proces uszkadzający układ nerwowy.

To rodzaj nauki medycznej dotyczącej prawidłowego odżywiania. Dietetyk zajmuje się racjonalnym i zbilansowanym żywieniem, czyli dostarczającym wszystkich niezbędnych składników odżywczych zarówno w przypadku osób zdrowych, jak i choryc

Dział medycyny zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób układu płciowego kobiety.

Dział medycyny, należący do estetologii medycznej zajmujący się zapewnieniem wysokiej jakości życia ludzi zdrowych poprzez działania zapobiegawcze, zorientowane w dużej mierze na profilaktykę starzenia się skóry, w kolejnym etapie natomiast rekonstrukcyjne, mające odtworzyć stan sprzed tego procesu. 

Dziedzina medycyny zajmująca się leczeniem operacyjnym chorób naczyń krwionośnych i chłonnych. Jest podspecjalnością chirurgii.

To po prostu klasyczna konsultacja z lekarzem znajdującym się w innym miejscu niż pacjent. Lekarz powinien znajdować się w gabinecie lub w takim miejscu, w którym osoby postronne nie będą mogły go usłyszeć. Rozmowa jest prowadzona telefonicznie lub przy wykorzystaniu aplikacji do połączeń wideo.

Usługi świadczone przez fizjoterapeutów osobom i populacjom w celu rozwijania, utrzymywania i przywracania ich maksymalnej sprawności oraz poprawy funkcjonowania przez całe życie. Usługi te są świadczone w sytuacjach, w których ruch i funkcja są zagrożone przez proces starzenia się, urazy, ból, choroby, zaburzenia, warunki lub czynniki środowiskowe, i przy zrozumieniu, że funkcjonalny ruch ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia.

Chirurg dziecięcy musi być ekspertem w zakresie pediatrii, anatomii dzieci i młodzieży, a także neonatologii. Często korzysta także z wiedzy z zakresu onkologii dziecięcej, transplantologii, laparoskopii, a nawet chirurgii prenatalnej.